Zomaar ergens in Nederland, in een regio, in een rayon, speelt een Heren 2. ’t Zou het tweede van jouw vereniging kunnen zijn. VolleybalLIFE volgt de gebeurtenissen van dit ‘team next door’.
Het Wel & Wee Van Heren 2
De VS doet het – qua volleybal – redelijk, internationaal gezien, niet? Althans, dat deelt mijn geheugen mij krakend mede. Normaliter vlieg ik dan het internet op om dat te checken, ware het niet dat ik op het moment van schrijven in een vakantiehuisje in de zojuist genoemde 'God-bless-the-United-States-of-America' zit. Zonder internetverbinding (thank God, het is vakantie!). Hoe dan ook; ze zullen het bij de Olympische Spelen vast goed doen, daar zijn het nou eenmaal Amerikanen voor.
Rare jongens, die Amerikanen. Sporten zich op school een hoedje, met bij ieder schoolgebouw een waar sportcomplex. Om na die school te kunnen doorstuderen, moet je een bak geld meenemen. Wat doen ze? Ze proberen een felbegeerde ‘scholarship' te bemachtigen, een beurs, zeg maar. En die worden vaak gegeven op basis van uitstekende sportprestaties op de scholen. Dus de Bill Gates’s van destijds grepen ernaast (nou is het met hem wel goed gekomen, maar al die andere veelbelovende nerds lopen nu vakken te vullen bij de Wallmart), terwijl de sportende dombo’s, zoals ze in de Amerikaanse highschoolfilms worden getypeerd, die scholarships tot een desinvestering maken, want dat worden later stuk voor stuk schoenverkopers. Geen wonder dat die dollar zo laag staat! Interessant om te weten: was Bush vroeger goed in sport, net als z’n vader? En hoe kwam Obama aan zijn beurs?
Maar wat nou écht raar is, is dat ze na die schooljaren ophouden met sporten. Daar waar wij als DINKY’s (Double Income, No Kids Yet), YASPBESGOAUWB’s (Young And Stressful Parents Because Everything Should Go On As Usual With Baby’s) en meer van dat soort in gevatte afkortingen gevatte episoden des levens, nog lekker een balletje slaan in Heren 2, houdt de gemiddelde Amerikaan gewoon op met sporten. Het stopt. Tot hier en niet verder. Een enkeling jogt of fitnesst nog wat – fitnesszalen zijn hier 24/7 geopend, voor die paar fanatiekelingen – de rest houdt gewoon op met sporten. Maar houdt niet op met… eten! Wat ook nog eens redelijk ongezond is in een gemiddelde Wendy’s, Waffle House of Popeyes. Of in een Family Dollar supermarktje deep down op het platteland. En dat alles in super size, dus ze worden zelf ook super size; der Mensch ist was er isst.
Nee, geef mij dan dat breed in de Nederlandse samenleving bestaande, goed georganiseerde verenigingsleven waar wij nogal eens op lopen te kankeren omdat er nergens meer vrijwilligers voor te vinden zijn, steeds minder leden opdraaien voor het meeste werk, verenigingen kleiner – en daardoor duurder per lid – worden door de individualisering van de maatschappij en we zonder pardon in zaalwacht- of scheidsrechterschema's worden ingeroosterd, zonder ontsnappingsclausules. Dat bevalt me wel. Blij dat mijn vrouw mijn kinderen in Nederland op de wereld heeft gezet.
Jeroen (kilootje meer)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten