Zomaar ergens in Nederland, in een regio, in een rayon, speelt een Heren 2. ’t Zou het tweede van jouw vereniging kunnen zijn. Volleybal Life volgt de gebeurtenissen van dit ‘team next door’.
Het Wel & Wee Van Heren 2
“De doelstellingen van dit seizoen zijn gehaald”, werd droogjes uit de mond van Philip Cocu opgetekend bij het behalen van het – glansloze – kampioenschap. Wij als Heren 2 hadden niet als doel om kampioen te worden. Eerst maar eens handhaven in deze klasse, gaven we massaal als antwoord op de vraag van de trainer die aan het begin van het seizoen peilde welk vlees hij in de kuip had. Dat bleek dus geen pronte, van bloed doortrokken biefstuk, maar een angstig haasje. De deceptie van het direct weer degraderen na een promotie het jaar daarvoor zat te diep in ons geheugen gegrift om met het mes tussen de tanden de nieuwe competitie aan te gaan.
De trainer was not amused. Behalve dat hij vond dat er wel potentie in het team zat (en hij stiekem dacht dat hij persoonlijk het missende talent wel even kon compenseren met noeste trainingsarbeid), was hij niet tevreden met deze slappe instelling. Want, vrij naar Cruijff: ‘sporten draait om winnen, anders verlies je!’. Neem een voorbeeld aan de dameskegelclub te Beek, gemeente Genhout, met de veelzeggende naam: 'Alles of Niets'. Dat zegt genoeg! Die dames – kenaus moeten het zijn – smijten met hun ballen totdat de laatste baksteen van het plaatselijke kegelcentrum tot stof is verpulverd. Zo! Neem daar een voorbeeld aan, heren 2! Handhaven… pff.
De doelstellingen van dit seizoen zijn gehaald. We hebben ons gehandhaafd. De nodige punten zijn bij elkaar gesprokkeld, we zijn keurig in de middenmoot beland, buiten de degradatiezone gebleven. We handhaven ons glansloos.
Nee, neem dan onze afgelopen vier seizoenen; dát was pas sport: alles of niets! Om precies te zijn: drie maal alles en één maal niets: gepromoveerd, gepromoveerd, gedegradeerd en gepromoveerd. En nu: ‘handhaven’… slappe zooi! Geef ons roodgloeiende ballen, dampende fluiten, splijtende passes, zuigende set-ups, buitenaardse smashes, bittere tranen en uitzinnige vreugde. De dood of de gladiolen; geef ons alles of niets. Lang leve de dameskegelaars uit Beek, gemeente Genhout!
DUS: waarde tegenstanders, nee, waarde vijanden, volgend jaar... Maakt uw borst nat! Wij lusten u rauw, scheuren u aan stukken, verslinden u met huid en haar. Wij gaan tot het uiterste om u genadeloos te verslaan, kansloos te vernederen, onverbiddelijk te declasseren. Wij laten u alle hoeken van het veld zien, de ballen zullen u om de oren vliegen. U zult de coach bidden om een wissel, de scheidsrechter smeken om het eindsignaal. Scheidsrechters, zet u schrap, poetst uw kaarten, smeert uw fluit! Heren 2 gaat voor alles. Niet voor niets!
Jeroen (momenteel geblesseerd)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten