zondag 7 juni 2009

Column VolleybalLIFE, deel 21, juni 2009

Zomaar ergens in Nederland, in een regio, in een rayon, speelt een Heren 2. ’t Zou het tweede van jouw vereniging kunnen zijn. VolleybalLIFE volgt de gebeurtenissen van dit ‘team next door’.

Het Wel & Wee Van Heren 2
Ik begon deze column te typen over de start van het beachvolleybalseizoen. Over een oerwoud aan onkruid dat van het veld gekapt moet worden, fladderende hemdjes, BBQbuikjes die wekelijks groeien… Maar het kwam me allemaal zo bekend voor! Even zoeken in mijn archief dat ik online heb staan – gewoon ‘wel en wee van heren 2’ googleen – en zie daar: de column van juni 2006. (En hij is best wel leuk, al zeg ik het zelf.) Dus ik dreig in herhaling te vallen. Moet ik dan gaan nadenken over een afscheid van deze plek? Of pak ik als inmiddels-door-de-wol-geverfde columnnist net zo gemakkelijk een ander onderwerp?

Telefoon. Oxxio aan de lijn. “Bent u verantwoordelijk voor de inkoop van energie binnen uw bedrijf, Meneer?” Ik werk vanuit huis als zzp’er, maar vooruit: “Ja, ik ben verantwoordelijk voor de inkoop van energie van mijn bedrijf.” Vervolgens, zoals altijd bij die bellers, afwachten wat ‘ie gaat zeggen en mijn momentum afwachten om ‘nee’ te zeggen. Op een nette manier; hij daar aan de andere kant van de lijn doet tenslotte ook maar trouw z’n werk. Hij vervolgde: “Uit onderzoek is gebleken dat ondernemers te weinig gebruik maken van hun vrije recht op goedkope energie…” en hij praatte verder, maar ik hoorde hem niet meer. Die openingszin echode nog na in mijn hoofd: ‘… hun vrije recht op goedkope energie.’ Zei hij dat echt? Arme jongen! Ik begon diep medelijden met hem te krijgen. Door een of andere getikte phone script writer gebazuinde tekst oplepelen, met als doel een grote indruk te maken op mij, de arme onwetende ondernemer die zijn vrije rechten niet kent. O reddende Oxxio-engel, dank voor deze waarschuwing. Het is een verschrikking dat ik en al die andere hardwerkende kleine ondernemers die de stabiele basis vormen van de economie nu in deze crisistijd grote bedrijven omvallen, zomaar door die gewetenloze energiemaatschappijen zonder meelij, mijn zuurverdiende geld bruut afhandig wordt gemaakt doordat ze ons stiekem niet wijzen op ons vrije recht op goedkope energie!!! ‘… vrije recht op…’ De in het verbazingscentrum van mijn – gezonde – hersenen doordenderende echo wordt onderbroken: “...bladiebla, dat klopt toch?” Ah, mijn kans om dit gesprek keurig netjes af te ronden: “Ik, als ondernemer, maak bij dezen gebruik van mijn vrije recht dit gesprek nu te beĆ«indigen. Goedemiddag.”
Zullen ze nu echt zo geslepen zijn dat ze daags na de Europese verkiezingsoverwinning van de Partij voor de Vrijheid deze retoriek bewust bezigen? Dat ze denken te profiteren van de domheid van hun klanten, net als de PVV doet???

De degradatie is een feit. Need I say more? Volgend jaar weer derde klas. Dat wordt slikken, maar we moeten wel. Eigenlijk kunnen we wel wat versterking gebruiken. Een winner; een leider. Iemand die het anders aanpakt, iemand die zegt waar het op staat, iemand die we onvoorwaardelijk geloven als hij zegt dat hij de oplossing heeft, iemand die ons leert de focus op de vijand te leggen in plaats van naar jezelf te kijken, iemand die het spel naar zich toetrekt en waar wij alleen maar naar hoeven luisteren, iemand die chaos in het spel brengt, waarvan hij alleen profiteert, iemand die de tegenstander angst inboezemt, iemand waar we zelf eigenlijk ook bang voor zijn, maar zolang hij maar aan onze kant van het net staat, dan is het goed.

Jeroen (ben ik nou zo slim, of zijn zij nou zo dom?)