Zomaar ergens in Nederland, in een regio, in een rayon, speelt een Heren 2. ’t Zou het tweede van jouw vereniging kunnen zijn. VolleybalLIFE volgt de gebeurtenissen van dit ‘team next door’.
Het Wel & Wee Van Heren 2
Teams, daar komt een geest in. Ook wel teamgeest genoemd. Die geest doet rare, grappige dingen met het team. Zoals antieke koffertjes uitdelen in plaats van sporttassen-met-bedrijfslogo. Of bijnamen verzinnen en die op de shirts drukken. Of de teamleden uitdossen met fluorescerende veters. Geestig.
Ook wil hij wel eens tweespalt veroorzaken, waardoor teamleden afhaken of hele teams uit elkaar vallen. Teamleden zoeken dan andere clubs, waardoor de geesten elkaar in de competitie verder bestrijden. Niks opgeschoten dus. Naargeestig.
Onze geest doet al jaren zijn best een yell te verzinnen. Want die hebben we niet. Althans; niet echt. Want de clubnaam langgerekt hard uitroepen en that’s it, dat kun je toch geen yell noemen. We zijn dus op zoek. Geestdriftig.
De meest clichématige yells hebben reeds de revue gepasseerd. Wat te denken van: ‘We hebben een R. We hebben een E. We hebben een V. We hebben een A… REVA!’ So what? Deze yell duurt langer, maar geeft hetzelfde resultaat als die we nu al gebruiken: niet bepaald indrukwekkend. Wat doet het Nederlands team? ‘We hebben een O. We hebben een R. We hebben een A (enz)’? Geestdodend.
Het zou wat krijgshaftiger kunnen. Iets wat de tegenstander angst inboezemt. Bij het American football yellen de cheerleaders: ‘Hey Hey, You get out of our way. Today is the day. We will put you away!’ Ga je dat vrij vertalen, dan krijg je dit: ‘Dauw, dauw, dauw, we lusten jullie rauw, krijg de hik, we verslaan jullie dik!’ Hm, in de VS hebben ze daar ook geen professionele tekstschrijver op zitten. Ghostwriters.
Eigenlijk zijn ze ronduit suf in de VS: ‘Y. E. L. L. Everybody YELL YELL’. Vertalen we dat naar: ‘Griekse IJ. E. L. L. Allemaal yellen!’ Hm, ik zie bij dat laatste woord Kermit de Kikker aan het eind van de legendarische Muppet Show slingerend met die lange dunne armpjes helemaal uit zijn bol gaan. Haha, dat zie ik wel voor me, dan kunnen we de warming-up overslaan. Geestverrukkend.
Zo'n rijtje muffins-etende frêle dames in tierelantijnenjurkjes kunnen roepen wat ze willen; daar gaat het niet om de inhoud. Maar staan hier acht zichzelf in het dagelijks leven serieuze man noemende mannen te schreeuwen, dan moet er toch iets van niveau geyeld. ‘Daar waar onze handen het leer toucheren, waar de vloer kreunt onder onze knieën, waar ons zweet de lucht bezwaard, aldaar zal Heren 2 zegevieren. Hoezee! Hoezee!. Hoezee!’ Ja ja. Toch maar iets simpeler van geest: ‘To be or not to be, Heren 2 versla je nie.’
Jeroen (geestverwant)
vrijdag 2 oktober 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
