vrijdag 15 april 2011

Column VolleybalLIFE, deel 32, mei 2011

Zomaar ergens in Nederland, in een regio, in een rayon, speelt een Heren 2. ’t Zou het tweede van jouw vereniging kunnen zijn. VolleybalLIFE volgt de gebeurtenissen van dit ‘team next door’.

Het Wel & Wee Van Heren 2
De club in rep en roer! Avital Selinger komt met het Nederlandse damesteam een clinic geven. Vrouwen opgewonden, want het eerste damesteam krijgt de eer om de training te volgen. Mannen opgewonden, want ze kunnen de benen van Kim Staelens live aanschouwen! Voorzitter opgewonden, want dit is zijn eerste optreden in zijn nieuwe functie. Wat die voorzitter betreft: die heeft een carrière in de showbizz misgelopen! Veel kabaal, licht uit, spot aan; zijn kale kop met parelende zweetdruppels fungeerde als perfecte discobol. Het dak ging eraf bij zijn eerste woorden: “…” ehm… die ik vergeten ben.

Heb je alles voorbereid: promotie waardoor de tribune propvol zit, stoelen in de zaal met een heuse ereloge voor het bestuur en aanverwanten, mini’s die aan het handje van de lange dames meelopen, ballenmeiden die weinig te doen hebben maar er wel staan, mét coach zelfs, een retestrak gespannen net … en dan gaat het beginnen... iedereen kijkt naar een man die met een microfoon het veld op loopt… men wacht op zijn eerste woorden... loopt die man naar een antenne om ‘m doodleuk om te draaien! Ai!! Achter de coulissen zakt iemand door de grond. Vrijdag 13 september 2013: kroning Willem Alexander, hij knielt voor zijn moeder, Trix pakt zijn kroon van een kussentje, kijkt nog eens goed, en dan blijkt ze het plastic speelgoedkroontje van de Blokker in handen te hebben waarmee ze de dag ervoor hebben geoefend. Zoiets…
Wel moedig van de voorzitter, want zo’n antenne plaatsen gaat vak wat onhandig met die lange stukken klittenband van tegenwoordig. Sta je daar te klungelen. Hij deed het overigens heel aardig; hij had ‘m snel omgedraaid. Wat te denken geeft… zou hij geoefend hebben? Zou het allemaal voorbedachte rade zijn? Dat hij even wil bewijzen een waardig voorzitter te zijn, en laat zien dat hij in crisissituaties daadkrachtig leiderschap toont. Dus stiekem heeft hij ervoor gezorgd dat die antenne verkeerd om hing… Of heeft Avital na een eerste scherpe allesoverziende blik in de zaal geëist dat die antenne onmiddellijk omgedraaid zou worden, omdat hij anders met zijn busje vol lange meiden direct rechtsomkeert zou maken?

O ja, de clinic. Zonder gekheid: een feest om te zien! De oefeningen die voorgedaan werden, waren op het scherpst van de snede. De dames van de club zetten hun beste beentje voor voor Avital. Ik mag die Selinger wel; veeleisend en meedogenloos, maar met veel liefde voor de sport, het spel en de speelsters. Humoristisch met een cynisch trekje (‘Jullie vrouwen kunnen multitasken, dus ga door met deze oefening terwijl ik de volgende vast uitleg’). Oefeningen uitleggen doet hij met halve woorden, waarvan de helft onverstaanbaar is. Uitleg is in zijn visie een waste of time; er moet gewerkt worden. Achteraf zei hij in de bestuurskamer dat dit de beste clinic was die hij ooit had gegeven. Sterk staaltje cynisme?

O, Kim Staelens en haar benen niet gezien; basisspeelsters zaten er niet bij. Überhaupt vergeten naar benen te kijken, het weergaloze volleybal leidde te veel af.

Jeroen (degradeert overigens met Heren 2)