Zomaar ergens in Nederland, in een regio, in een rayon, speelt een Heren 2. ’t Zou het tweede van jouw vereniging kunnen zijn. VolleybalLIFE volgt de gebeurtenissen van dit ‘team next door’.
Het Wel & Wee Van Heren 2
Onze club heeft de – na drie maal op rij kun je ervan spreken – traditie om het seizoen te beginnen met een trainingsweekend. Nu had Heren 2 de traditie om het seizoen te beginnen door deel te nemen aan een toernooi in de dorp van de aartsrivaal, en dit overigens meestal te winnen; goed voor de teamspirit. Deze strijd tussen deze conflicterende seizoenstarts is voorlopig gewonnen door Ameland; heel het team geeft boven een avond harde strijd in het hol van de vijand de voorkeur aan een weekend trainen met Dames 2. Want ook dat lijkt traditie te worden: de groep die huis en haard een weekend vrijwillig verlaat, bestaat uit Heren 2 en Dames 2, aangevuld met enkele leden uit de andere teams.
Zaterdagochtend, kwart voor zeven: de haren nog nat van de douche die niet het verkwikkende effect had waarop gehoopt werd, te vroeg voor de koffie; terwijl je weet doch niet ten volle beseft dat je daar nog ruim twee uur op moet wachten, je ergerend aan die ene vrolijke frans die niet gehinderd door enige vorm van ochtendhumeur de leukste uit staat te hangen, ondertussen opgelucht zijnd dat hij tenminste nog iets zegt omdat de anders ontstane grafstemming wellicht als een zwarte wolk met ons mee zou reizen over het Wad, verlangend naar de rit richting Hollum omdat je dan misschien nog even kan wegdommelen – o nee, ze hebben mij gecharterd als chauffeur – sta je elkaar aan te gapen op het parkeerterreintje voor de sporthal. Gezellig!!!
Na de koffie komt het toch nog goed. Men installeert zich in de goedkoopste herberg van het eiland met slaapzalen vol muffe stapelbedden waarvan je niet wilt weten hoeveel slaapuren daarop al zijn doorgebracht. Groot voordeel van deze kampeerboerderij is de aanwezigheid van een veld, waarop wordt gevolleybald, geschommeld, gefrisbeed en – de relevatie van het trainingsweekend 2006 – gekubbt. Ik ga het spel hier niet uitleggen, ‘lees het snel op kubbspel.nl’, feit is dat dit duf ogende spelletje fascineert en verslavend werkt. We hebben dan ook tot klokslag 12 uur gestreden; we waren langer doorgegaan ware het niet dat de gemeente dan de straatlichten dooft.
De avond/nacht moet natuurlijk in De Lichtboei worden doorgebracht, de plaatselijke discotheek. Moet? Nee, hier vond de Grote Schifting plaats: de dames gingen en masse de kroeg in, de heren verdeelden zich over de dames en een nachtelijke rit naar en deels op (sorry fietsverhuurder Kiewiet) het strand. Een groot deel van de zo ongeveer zwoelste nacht van het jaar werd gefilosofeerd over twee keer de helft, kwantummechanica, het oneindige heelal, de alles-is-één-theorie en seks.
O ja, er werd ook nog getraind. En nog eens getraind. En nog eens getraind. Bij de laatste training was er geen spier meer die meewerkte. Over zware arbeid gesproken: wel eens twee bejaarde stellen oude dakpannen van een groot (ex-kerk) dak zien halen? Op Ameland gebeurt het! Daarom: volgend jaar weer.
Jeroen (kubbkampioen)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten